ย้อนชีวิตเจ้าตูบบูลล์ด็อก ไม่สบายเดินไม่ได้ “หลวงพี่” จึงชุบเลี้ยงให้ชีวิตใหม่ จนมันวิ่งเล่นได้อีกครั้ง

ข่าวเจ้าตูบถูกเจ้านายทอดทิ้งมักจะมีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง แม้ว่าสุนัขเป็นถึงเพื่อนที่ซื่อสัตย์ที่สุดของมนุษย์ พวกมันไม่เคยทอดทิ้งเจ้าของ ไม่ว่าสถานการณ์ของเจ้าของจะเป็นอย่างไร แต่สำหรับเจ้าของบางคนแล้ว สุนัขเป็นแค่สิ่งที่ให้ความสุขเท่านั้น เมื่อไหร่ที่พวกมันให้ความสุขไม่ได้ พวกเขาก็จะทิ้งมันไป

หมือนกับเรื่องราวของเจ้าบูลล์ด็อกนี้ มันเคยอยู่ในจุดที่ย่ำแย่ที่สุด เพราะนอกจากป่วยไม่สามารถเดินได้แล้ว มันยังถูกทิ้งให้เผชิญชีวิตลำพังอีกด้วย…

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ เจ้าขนุนเคยเป็นหมาที่แข็งแรง สดใส และร่าเริง แต่เมื่อมัน ป่วย เจ้าของก็ตัดสินใจทิ้งมัน และที่ทิ้งในไทยคงหนีไม่พ้นวัดนั่นเอง

ที่วัดแห่งนั้น เจ้าขนุนได้พบกับหลวงพี่ใจดีที่คอยดูแลและช่วยเหลือมันตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอ ยิ่งไปกว่านั้น ท่านยังมุ่งมั่นที่จะทำให้เจ้าขนุนกลับมามีชีวิตที่ดีอีกครั้ง

สภาพของเจ้าขนุนตอนนั้น น่าสงสารมากๆ ร่างกายของมันผอมเห็นจนเห็นซี่โครงชัดเจน ทั้งขาดสารอาหารจนไม่สามารถเดินได้ แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อได้พบกับหลวงพี่ มันจึงกระตือรือร้นที่จะมีชีวิตต่อไป

ขนุนเป็นหมาที่ใจสู้มากๆ แม้ร่างกายจะได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและมีปัญหาสุขภาพมากมาย แต่เมื่อได้รับกำลังใจที่ดีจากหลวงพี่ มันก็พร้อมที่จะสู้กับทุกอุปสรรค

หลายเดือนผ่านไป เจ้าขนุนก็ยังเดินไม่ได้ แต่หลวงพี่ได้จัดหาวีลแชร์ ให้มัน มันจึงสามารถเดินไปไหนมาไหนได้ แม้จะลำบากหน่อยก็ตาม

ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมานี้ ขนุนไม่เคยต้องสู้เพียงลำพัง แต่มันมีหลวงพี่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ แต่มันเองก็รู้ดีว่าหลวงพี่และคนอื่นๆ ต้องเหนื่อยเพื่อมันมากแค่ไหน มันจึงสู้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี เพื่อไม่ทำให้ทุกคนที่รักมันผิดหวัง

แม้ในวัดจะมีสัตว์เลี้ยงที่หลวงพี่ช่วยเอาไว้หลายตัว แต่ท่านไม่เคยปล่อยให้เจ้าขนุนรู้สึกโดดเดี่ยว ท่านคอยดูแลมันอย่างใกล้ชิด และหมั่นตรวจสอบมันเสมอ เพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าขนุนจะไม่แย่ลงกว่าเดิม

เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ในที่สุด เจ้าขนุนก็สามารถยืนและเดินได้ แม้แขนขันยังไม่แข็งแรงเต็มที่ แต่นั่นก็ทำให้หลวงพี่ภูมิใจในตัวมันมากแล้ว

ขนุนยังผอมอยู่มากเมื่อเทียบกับสุนัขพันธุ์เดียวกัน มันจึงต้องไปหาหมอเป็นประจำทุกเดือน เพื่อประเมินสุขภาพ รวมทั้งรับการรักษาเพื่อฟื้นฟูร่างกายในกลับมาอยู่ในภาวะปกติ

และแล้ววันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง นั่นก็คือวันที่ขนุนสามารถวิ่งเล่นได้อีกครั้ง

ยิ่งเวลาผ่านไป ขนุนก็ยิ่งมีน้ำมีนวลขึ้น แข็งแรงขึ้น จนกระทั่งมีน้ำอยู่ในเกณฑ์ปกติ แม้มันจะพูดไม่ได้ แต่ทุกคนเชื่อว่ามันรู้สึกขอบคุณทุกคนที่ทำให้มันมีวันนี้ โดยเฉพาะหลวงพี่ ที่คอยดูแลมันเหมือนลูกแท้ๆ

ปัจจุบัน ชีวิตของขนุนเต็มไปด้วยความสุข ความสบาย กินอิ่ม นอนอุ่น แถมได้รับความรักไม่หยุดไม่หย่อน

เป็นขนุนจะนอนท่าไหนก็ได้

ถามจริง ขนุนไม่คิดจะทำอะไรนอกจากนอนแล้วหรอ?

ขนุนรักหลวงพี่มากที่สุด

ในวัดมีเพื่อนๆ มากมายให้ขนุนเล่นด้วย ขนุนจึงไม่เคยรู้สึกเหงาเลย

พรุ่งนี้อยากไปเดินบิณฑบาตกับหลวงพี่ ขออ้อนแป๊บ

ขอบคุณหลวงพี่และทุกๆ กำลังใจที่ส่งให้ขนุนมาตลอด

ไม่ว่าหลวงพี่จะกินอะไร ขนุนจะทำหน้าอยากกินด้วยเสมอ

หลวงพี่ได้โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กว่า “ขอบคุณโยมทุกท่านที่ช่วยเขา (ขนุน) มาตลอด ขอบคุณน้ำใจจากทุกๆ ท่าน ขอบคุณครับ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังดูแลสุนัขที่ป่วยอยู่ อย่าทิ้งเขานะครับ เขาต้องการกำลังใจจากเราเป็นอย่างมาก สักวันเขาจะต้องดีขึ้น ขนุนเองครับ”