แมวส้มวัย 6 ขวบตัวหนึ่ง ถูกพาไปยังศูนย์พักพิงสัตว์ในรัฐมินนิโซตา หลังจากที่มันใช้ชีวิตส่วนใหญ่บนถนน ขนของมันหยาบกร้าน ไร้ความอ่อนนุ่มแบบที่ควรจะเป็น และตามตัวก็มีรอยผล เป็นทั่วร่างกาย ฟันบิ่นบาดเจ็บที่ตา และเป็น โรคเอดส์แมวอีกด้วย
แม้จะมีปัญหาหลายอย่าง แต่เจ้าเหมียวก็ต้องละลายในอ้อมแขนของมนุษย์ผู้เมตตามัน และไม่นานก็มีเสียงร้องอันออดอ้อนของมันขึ้นทันที เมื่อถูกกอด เจ้าหน้าที่จึงตั้งชื่อให้มันว่า เจ้าบรูซ ด้วยความที่มันเป็นแมวอ่อนโยน และเจียมตัว พวกเขาได้เริ่มหาบ้านใหม่ให้มันทันที
เมื่อไหร่ก็ตามที่มีคนแวะมาเยี่ยมที่ศูนย์ เจ้าบรูซก็จะส่งในลำคอเบา เพื่อหวังทำให้พวกเขาสนใจและรับมันเลี้ยง “มันน่ารักมากๆ มันมีแก้มตุ้ยนุ้ย ยิ่งใช้เวลากับมัน ชีวิตก็ยิ่งสดใสขึ้นทุกวัน” เจ้าหน้าที่บอก
ในวันแมวโลก (International Cat Day: 8 สิงหาคม) หญิงสาวที่ชื่อ แซนดร้า เห็นรูปของ เจ้าบรูซ บนหน้าเพจของศูนย์พักพิง และรู้สึกตกหลุมรักมันทันที
แซนดร้าจึงตัดสินใจไปเข้าไปหาเจ้าแมวส้มตัวนี้ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อไปดูมันเท่านั้น เพราะเจ้าของบ้านที่เธอพักอยู่ ไม่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ ทันทีที่หญิงสาวเข้าไปใกล้กรงของเจ้าเหมียวส้มผู้น่ารักก็มองหน้าเธอด้วยแววตาเศร้าสร้อย เพื่อหวังให้เธอเอามันกลับบ้านไปด้วย…
วันนั้นแซนดร้ากลับบ้านไปพร้อมกับใจที่แตกสลาย เธอหวังว่าจะมีครอบครัวดีๆ รับเลี้ยงมัน ซึ่งในช่วงเวลานั้น เธอก็ได้เข้าไปเช็คมันในเว็บไซต์ทุกวัน เพื่อดูว่าชีวิตมันตอนนี้เป็นยังไงบ้าง …
ต่อมา หญิงสาวทราบว่าเจ้าเหมียวติดเชื้อ ในทางเดินหายใจส่วนบน เธอจึงตัดสินใจไปเยี่ยมมัน และตั้งแต่นั้นมา เธอก็ไปหามันเรื่อยๆ
ผ่านไป 1 เดือน เจ้าบรูซตัวส้มนี้ก็ยังไม่มีบ้าน นั่นทำให้เธอรู้ว่ามันมีความหมายบางอย่าง… เธอได้กลับไปโน้มน้าวเจ้าของบ้านให้ยกเลิกกฎ ‘ห้ามเลี้ยงสัตว์’ พร้อมกับให้เขาดูรูปแววตาเศร้าสร้อยของเจ้าเหมียว
เห็นแบบนั้นแล้ว ใครจะปฏิเสธได้ลงล่ะ ในที่สุด หญิงสาวก็ได้รับอนุญาตให้รับเลี้ยงเจ้าบรูซได้อย่างไร้ข้อกังขา…
และแล้วฝันของเจ้าส้มก็เป็นจริงขึ้นมา เพียงไม่กี่นาทีหลังจากย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านใหม่ มันก็ทิ้งตัวนอนลงบนพื้น ยืดแขนขาเต็มที่ และทำเสียงกรนดังเหมือนพายุเข้า เหมือนได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขสักที
เธอบอกว่า “มันอ้วนมาก แถมนอนกรนตลอดทั้งคืน และตั้งแต่วันนั้นมา มันเดินตามฉันไปทุกที่”
เพียงไม่กี่วัน Bruce ก็เริ่มชินกับชีวิตใหม่ มันตระหนักได้ว่าไม่ต้องดิ้นรน เพื่อหาอาหารอีกต่อไปแล้ว และไม่ต้องพยายามปกป้องตัวเองจากอันตราย เพราะมันมีทาสที่รัก คอยปกป้อง และมอบความสุขให้มันตลอดเวลา
เธอยังบอกอีกว่า “วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอาบน้ำ มันก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ มองหน้า แล้วก็เริ่มร้องเมี๊ยวๆ เหมือนมันพยายามร้องขอความช่วยเหลือเพื่อช่วยฉันจากน้ำ…” (ฉันอาบน้ำนะ ไม่ใช่ตกน้ำ ไม่ต้องตกใจไปเจ้าแมวววว )
และจากนั้นเมื่อเธอเดินไปนั่งลงบนโซฟา เจ้าอ้วนก็จะวิ่งเข้ามาอยู่ข้าง ๆ และอ้อนเธอจนหลับไป มันกลายเป็นนักกรนมืออาชีพ มันกรนดังจน คุณหมอไม่สามารถได้ยินเสียงหัวใจมันเต้น (น่าจะเหนื่อยมาทั้งชีวิต มีเจ้าของเหมือนได้พักใจสินะเจ้าอ้วนนนนน)
และจากนั้นเมื่อเธอเดินไปนั่งลงบนโซฟา เจ้าอ้วนก็จะวิ่งเข้ามาอยู่ข้าง ๆ และอ้อนเธอจนหลับไป มันกลายเป็นนักกรนมืออาชีพ มันกรนดังจน คุณหมอไม่สามารถได้ยินเสียงหัวใจมันเต้น (น่าจะเหนื่อยมาทั้งชีวิต มีเจ้าของเหมือนได้พักใจสินะเจ้าอ้วนนนนน)
ทุกๆ เช้า เจ้าบรูซจะตื่นมาข้างๆ หญิงสาว และก่อนนอน มันก็จะม้วนตัวในอ้อมแขนของเธอ และหลับไปพร้อมเสียงกรนทุกคืน
หลังจากที่ใช้ชีวิตบนถนนเป็นเวลาหลายปี ตอนนี้มันมีชีวิตที่ดีขึ้นเป็นอย่างมาก มีเจ้าของที่รัก และมีทุกอย่างที่มันต้องการ มันไม่ต้องกลัวกับอันตรายใดใด ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ เหมือนที่ผ่านมาแล้ว… เพราะมันได้ชีวิตใหม่จากคนที่รักมันจริงๆ สักที
