‘วินเทจ’ ชื่อที่ใช้เรียกเทรนด์แฟชั่นย้อนยุค หรือสินค้ามือสองสวยๆ ที่มีกลิ่นอายความเก่าแก่
แต่หากพูดถึงคำว่า ‘เรโทร’ ล่ะ มันก็คล้ายกันนิ ? แต่มันก็มีความแตกต่างอยู่เหมือนกันนะ
วินเทจ (Vintage) มาจากคำว่า Vendage ของภาษาฝรั่งเศส แปลว่า ‘องุ่นที่ถูกเก็บเกี่ยวตามฤดูกาล’
ก่อนจะกลายมาเป็นชื่อเรียกแฟชั่นในช่วงประมาณยุค 1920s ถึง 1980s
ซึ่งพอนำมาใช้กับเทรนด์แฟชั่นก็หมายถึงเสื้อผ้าที่ยิ่งเก่าก็ยิ่งดูดี มีสไตล์ และมีราคา
เสื้อผ้าวินเทจสะท้อนสไตล์ที่เป็นที่นิยมในช่วงเวลาเหล่านั้น
โดยคำว่าวินเทจยังสามารถใช้อ้างถึงรูปแบบ สไตล์ อายุของเสื้อผ้า
หรือวัตถุเก่าๆ ต่างๆ ได้ เช่น นาฬิกา โคมไฟ เครื่องประดับ หรือรถยนต์ เป็นต้น
โดยสิ่งของต่างๆ จะถูกเรียกว่าวินเทจก็ต่อเมื่อมีอายุเป็นเวลานานราว 20 – 75 ปีขึ้นไป
เมื่อนำมาเทียบกับแนวแฟชั่นในปัจจุบัน เสื้อผ้าวินเทจจะมีรายละเอียดที่เป็นเอกลักษณ์
เช่น การออกแบบ การตัดเย็บที่โดดเด่น อย่างไรก็ตาม การสวมใส่เสื้อผ้าวินเทจ
ก็เป็นอีกวิธีหนึ่งในการรีไซเคิลเสื้อผ้า และประหยัดเงินได้เช่นกัน
เรโทร คำๆ นี้มาจากคำว่า Retrospective มีที่มาจากภาษาละตินว่า Retrospectus
ซึ่งทั้งสองคำมีความหมายเหมือนกันคือ ‘ย้อนยุค’ แฟชั่นเรโทรนั้นจะไม่ระบุช่วงเวลาที่เจาะจงเท่าไหร่นัก
แต่จะหมายถึงสไตล์ของสิ่งของที่ถูกสร้างขึ้นมามากกว่า
อย่างเช่น แนวเสื้อผ้าที่มีความตั้งใจจะเลียนแบบแนวแฟชั่นในอดีต
แต่เป็นสิ่งที่ผลิตขึ้นมาใหม่ในปัจจุบัน แบบนี้จะเรียกว่าแฟชั่นเรโทร
สรุปก็คือ ทั้ง ‘วินเทจ’ และ ‘เรโทร’ เป็นคำที่อธิบายถึงลักษณะเฉพาะของเสื้อผ้า หรือสิ่งของต่างๆ
แต่แฟชั่นวินเทจจะเฉพาะเจาะจงถึงช่วงเวลามากกว่า และมีอายุมานานกว่า
ในขณะที่เรโทรจะมีความร่วมสมัยกว่า วัสดุที่ใช้ใหม่กว่า และอาจจะถูกออกแบบให้สวยงามกว่าได้
ที่มา thefactshop
